van Sophie ma jan 30, 2012 5:56 pm"Yaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaawnn"
Ura rekte zich uit. "Is het alweer dag?"
De zon was net opgekomen en de dorpelingen hadden zich weer in het centrum van hun dorpje verzameld.
"Ja, allang! De rest moet opschieten, het is tijd om te vergaderen!!" Olly had de hele nacht fanatiek plannen bedacht om de wolven in de val te lokken. "Is iedereen er al?!" vroeg ze ongeduldig.
"Ehm, even kijken... Laten we de mensen tellen!" Suus keek om zich heen.
"Daar in dat hoekje staan Yellow en Ranfox ochtendgymnastiek te doen.."
Ze wapperden fanatiek hun armen op Kaguya's theme en schenen zich niks aan te trekken van de malle blikken van de rest.
"1.. 2.. 3.. OMHOOG! 1.. 2.. 3.. RECHTS! ..."
Suus en Olga wierpen hun blik maar snel de andere kant op.
"Oh! Daar staan Ranvius en UNOwen bij de put, zij waren hier al een kwartier te vroeg."
Suus vroeg zich nu af hoe laat Olly er dan wel niet geweest was, maar waarschijnlijk was dat zo vroeg dat ze het niet eens wilde weten.
De meisjes keken verder rond, was de groep compleet?
Daar kwamen Gemu en Remilia aan, die hun ervaringen aan het delen waren over de moorden. Ze hadden namelijk wel eens eerder gehoord van dorpen waar burgers ineens verdwenen waren. Remi leek hem toch niet helemaal te vertouwen maar praatte oprecht geinteresseerd mee.
Suus en Olly vertelden hun dat ze aan het proberen waren om iedereen te verzamelen, maar dat het nogal chaotisch was op het moment.
"HEEE, IEDEREEN VERZAMELEN!" gilde Remi, en alle burgers verzamelden zich om het groepje heen.
Toumyon en Michi kwamen ook aanrennen, ze vertelden de groep dat ze ruzie hadden om het laatste brood van de bakker. Na een kwartier kibbelen had de bakker inmiddels al twéé broden gebakken en waren ze naar het centrum van Hakuro gerend. Rage had zich bijna verslapen, maar hoorde ze langsrennen en was ze snel gevolgd.
"Oke, het ziet er naar uit dat iedereen er is!" riepen de burgers tevreden. Ze stonden op het punt om weg te lopen om weer zelf bezig te gaan, maar er was een persoon die ze tegenhield.
"WAAAAAAAAACHT!!"
De groep verzamelde zich weer, dit maal om Gemu heen. Mensen stamelden verbaasd, wat was er nou weer aan de hand? Die malle Gemu ook..
"Jullie valt het misschien niet op, maar we zijn helemaal niet compleet! Op mijn lijstje staan 14 mensen, en we zijn hier met 12, waar zijn Faolinn en Pyonta?!"
Er onstond geroezemoes, en mensen praatten en schreeuwden door elkaar.
"Faolinn? Pyonta?"
"Há, Pyonta is zeker weer als eerste dood~!" schreeuwde iemand.
De opluchting die de burgers zo kort geleden nog voelden werd bruut opzij geschoven voor zorgen en angst.
Mensen keken om zich heen, en ze voelden de rustige sfeer op het dorpsplein verdwijnen.
Iedereen was verdacht, en niemand zag er meer kalm uit.
Om het nog erger te maken, alsof er ergens een god was die het wist, werd de lucht plotseling donkergrijs en verzamelden de wolken zich dreigend boven het dorp.
Mensen zetten stappen uit elkaar, maar niet te ver, aangezien ze als groep toch veiliger waren.
Ness keek over het randje van haar handoek, alsof ze niet meer wilde kijken maar ze gedwongen was dit te doen.
De radio met muziek was allang gestopt en er was slechts de paniek van de burgers die het plein vulde.
Gemu staarde van de groep weg, in paniek raken had geen zin. Hij richtte zijn ogen op een small zijstraatje, wat bijna schuin stond en was weggezakt tussen de losse klinkers. Een houten bord zwaaide op en neer door de wind, en de scharnieren maakten een naar piepend geluid.
Wat.. was dat voor een schaduw?
Voetstappen...
"PYONTAAAAAAAAAAAA!!!" schreeuwde Gemu.
Alle burgers schrokken zich een hoedje en staarden naar Gemu, om vervolgens zijn blik naar de zijstraat te volgen.
Daar, op zijn dode gemak, kwam Pyonta aanlopen. Toen hij zag dat iedereen naar hem staarde zette hij de sprint erin en binnen enkele seconden sloot hij zich bij de groep aan. De groep staarde hem vragend aan.
"Uhhh.. " Pyonta zette zijn bolhoedje even recht, keek opzij, en keek terug naar de confronterende groep.
"OKE HET SPIJT ME! IK HEB ME VERSLAPEN!" De arme jongeman keek vol berouw.
"Het was Sophie.. ze wilde knuffelen en ze had op snooze geslagen.."
Jochem zuchtte. Dat was niks nieuws, je hebt ook niks aan die twee!
De burgers zuchtten enigsinds opgelucht dat hij iniedergeval oke was, de gespannen sfeer verdween als wolken voor de zon.
"Nu missen we dus alleen nog Faolinn..."
"Misschien heeft hij zich ook verslapen?" Mensen keken Pyonta nogmaals beschuldigend aan.
Iedereen stond maar een beetje voor zich uit te staren op het plein, maar na een kwartier zonder resultaat was het inmiddels al een uur later dan de tijd die ze hadden afgesproken, en ze besloten hem te gaan zoeken.
Rond de namiddag verzamelde iedereen zich weer op het plein, maar niemand had hem kunnen vinden.
Zijn huis was leeg, alsof hij er nooit geslapen had.
Al snel drong het afschuwelijke feit tot de burgers door....
Faolinn... is niet meer..
De burgers waren geshockt, gefrusteert en bang, en besloten dat iemand de verantwoordelijkheid op zich moest nemen, wiens hals die avond de galg zou sieren.
Tijd om te discussieren!
Jullie hebben tot vrijdagnacht 0:00 de tijd om te stemmen, de persoon met de meeste stemmen zal opgehangen worden.
(En nogmaals voor degene die het niet doorhadden: alles wat in dit verhaal gebeurd is fictie en bevat geen enkele aanwijzingen whatsoever. Het enige wat je hier uit kunt halen dat waar is is het feit dat Faolinn deze nacht niet heeft overleefd. Helaas Jasper, je mag je rol bekend maken!)
Ura rekte zich uit. "Is het alweer dag?"
De zon was net opgekomen en de dorpelingen hadden zich weer in het centrum van hun dorpje verzameld.
"Ja, allang! De rest moet opschieten, het is tijd om te vergaderen!!" Olly had de hele nacht fanatiek plannen bedacht om de wolven in de val te lokken. "Is iedereen er al?!" vroeg ze ongeduldig.
"Ehm, even kijken... Laten we de mensen tellen!" Suus keek om zich heen.
"Daar in dat hoekje staan Yellow en Ranfox ochtendgymnastiek te doen.."
Ze wapperden fanatiek hun armen op Kaguya's theme en schenen zich niks aan te trekken van de malle blikken van de rest.
"1.. 2.. 3.. OMHOOG! 1.. 2.. 3.. RECHTS! ..."
Suus en Olga wierpen hun blik maar snel de andere kant op.
"Oh! Daar staan Ranvius en UNOwen bij de put, zij waren hier al een kwartier te vroeg."
Suus vroeg zich nu af hoe laat Olly er dan wel niet geweest was, maar waarschijnlijk was dat zo vroeg dat ze het niet eens wilde weten.
De meisjes keken verder rond, was de groep compleet?
Daar kwamen Gemu en Remilia aan, die hun ervaringen aan het delen waren over de moorden. Ze hadden namelijk wel eens eerder gehoord van dorpen waar burgers ineens verdwenen waren. Remi leek hem toch niet helemaal te vertouwen maar praatte oprecht geinteresseerd mee.
Suus en Olly vertelden hun dat ze aan het proberen waren om iedereen te verzamelen, maar dat het nogal chaotisch was op het moment.
"HEEE, IEDEREEN VERZAMELEN!" gilde Remi, en alle burgers verzamelden zich om het groepje heen.
Toumyon en Michi kwamen ook aanrennen, ze vertelden de groep dat ze ruzie hadden om het laatste brood van de bakker. Na een kwartier kibbelen had de bakker inmiddels al twéé broden gebakken en waren ze naar het centrum van Hakuro gerend. Rage had zich bijna verslapen, maar hoorde ze langsrennen en was ze snel gevolgd.
"Oke, het ziet er naar uit dat iedereen er is!" riepen de burgers tevreden. Ze stonden op het punt om weg te lopen om weer zelf bezig te gaan, maar er was een persoon die ze tegenhield.
"WAAAAAAAAACHT!!"
De groep verzamelde zich weer, dit maal om Gemu heen. Mensen stamelden verbaasd, wat was er nou weer aan de hand? Die malle Gemu ook..
"Jullie valt het misschien niet op, maar we zijn helemaal niet compleet! Op mijn lijstje staan 14 mensen, en we zijn hier met 12, waar zijn Faolinn en Pyonta?!"
Er onstond geroezemoes, en mensen praatten en schreeuwden door elkaar.
"Faolinn? Pyonta?"
"Há, Pyonta is zeker weer als eerste dood~!" schreeuwde iemand.
De opluchting die de burgers zo kort geleden nog voelden werd bruut opzij geschoven voor zorgen en angst.
Mensen keken om zich heen, en ze voelden de rustige sfeer op het dorpsplein verdwijnen.
Iedereen was verdacht, en niemand zag er meer kalm uit.
Om het nog erger te maken, alsof er ergens een god was die het wist, werd de lucht plotseling donkergrijs en verzamelden de wolken zich dreigend boven het dorp.
Mensen zetten stappen uit elkaar, maar niet te ver, aangezien ze als groep toch veiliger waren.
Ness keek over het randje van haar handoek, alsof ze niet meer wilde kijken maar ze gedwongen was dit te doen.
De radio met muziek was allang gestopt en er was slechts de paniek van de burgers die het plein vulde.
Gemu staarde van de groep weg, in paniek raken had geen zin. Hij richtte zijn ogen op een small zijstraatje, wat bijna schuin stond en was weggezakt tussen de losse klinkers. Een houten bord zwaaide op en neer door de wind, en de scharnieren maakten een naar piepend geluid.
Wat.. was dat voor een schaduw?
Voetstappen...
"PYONTAAAAAAAAAAAA!!!" schreeuwde Gemu.
Alle burgers schrokken zich een hoedje en staarden naar Gemu, om vervolgens zijn blik naar de zijstraat te volgen.
Daar, op zijn dode gemak, kwam Pyonta aanlopen. Toen hij zag dat iedereen naar hem staarde zette hij de sprint erin en binnen enkele seconden sloot hij zich bij de groep aan. De groep staarde hem vragend aan.
"Uhhh.. " Pyonta zette zijn bolhoedje even recht, keek opzij, en keek terug naar de confronterende groep.
"OKE HET SPIJT ME! IK HEB ME VERSLAPEN!" De arme jongeman keek vol berouw.
"Het was Sophie.. ze wilde knuffelen en ze had op snooze geslagen.."
Jochem zuchtte. Dat was niks nieuws, je hebt ook niks aan die twee!
De burgers zuchtten enigsinds opgelucht dat hij iniedergeval oke was, de gespannen sfeer verdween als wolken voor de zon.
"Nu missen we dus alleen nog Faolinn..."
"Misschien heeft hij zich ook verslapen?" Mensen keken Pyonta nogmaals beschuldigend aan.
Iedereen stond maar een beetje voor zich uit te staren op het plein, maar na een kwartier zonder resultaat was het inmiddels al een uur later dan de tijd die ze hadden afgesproken, en ze besloten hem te gaan zoeken.
Rond de namiddag verzamelde iedereen zich weer op het plein, maar niemand had hem kunnen vinden.
Zijn huis was leeg, alsof hij er nooit geslapen had.
Al snel drong het afschuwelijke feit tot de burgers door....
Faolinn... is niet meer..
De burgers waren geshockt, gefrusteert en bang, en besloten dat iemand de verantwoordelijkheid op zich moest nemen, wiens hals die avond de galg zou sieren.
Tijd om te discussieren!
Jullie hebben tot vrijdagnacht 0:00 de tijd om te stemmen, de persoon met de meeste stemmen zal opgehangen worden.
(En nogmaals voor degene die het niet doorhadden: alles wat in dit verhaal gebeurd is fictie en bevat geen enkele aanwijzingen whatsoever. Het enige wat je hier uit kunt halen dat waar is is het feit dat Faolinn deze nacht niet heeft overleefd. Helaas Jasper, je mag je rol bekend maken!)
