Het valt nog moeilijk ochtend te noemen wanneer de menigte zich verzamelt op het dorpsplein. De meesten hebben wat langer uitgeslapen. De nacht ervoor is er namelijk iets té stevig gevierd dat men een Belgische Nationalist heeft uitgewezen. Onder invloed van de burgemeester had Uno 5 Westmalles op in plaats van z’n meer gebruikelijke 2 of 3. Olly had een halve fles wijn op en was toen gelukkig beginnen indommelen voor ze meer dronk. Maar beiden zijn nog redelijk monter in vergelijking met Faolinn, die wel een nacht headbangen op een aambeeld achter de rug lijkt te hebben.
“Faolinn, dude, gij ziet eruit zoals ik mij voel.” refereert Uno naar een film.
“Ugh, niet te veel lawaai.” antwoordt Faolinn. “Dat is echt de laatste keer dat ik met die zuiplap van een ex-Belg op stap ga. Hij doet je altijd meer drinken dan je gepland had. Mijn hoofd… Heb ik op het einde echt nog twee glazen Captain Morgan opgemaakt vlak voor ik vertrok?”
“Jullie hebben geluk dat je in die toestand geen ongure types tegen het lijf hebt gelopen.” brengt Toumyon in. “Gelukkig deze ochtend geen ziekenwagens. Misschien was Yukari de enige Belgische Nationalist?”
“Is de burgemeester eigenlijk nog goed thuis geraakt?” vraagt T. “Volgens mij heb ik ‘m vanuit het café recht z’n wagen zien instappen.”
Deviljho steekt een vinger over hun hoofden uit naar de auto die voor het stadhuis staat. Deze heeft ondertussen ook in de achterbumper een deuk in de vorm van een paaltje. Hij is dus thuis, maar de enige die zich nog niet heeft vertoond. Ongeveer 7 bier diep had hij de nacht tevoren aangekondigd een grootse toespraak te houden om 10 uur ‘s ochtends de dag erna en de hele situatie te bezweren.
Om 11u30 komt burgemeester Ekotaku dan eindelijk z’n deur uitgewandeld, zichtbaar veel van z’n bravoure van de avond ervoor verloren. Het daglicht en rumoer vanop het dorsplein lijken ‘m geen goed te doen. Hij neemt plaats bovenaan de trappen voor de ingang van het stadhuis en begint met nogal ingehouden stem z’n speech. “Beste inwoners van Hakuro, we bevinden ons in een crisissituatie. Hakuro wordt geteisterd door een gewelddadige bende. We bezitten niet over een voldoende grote politiemacht om alle straten ‘s nachts in de gaten te houden. Dus het is aan jullie om extra waakzaam te zijn en alle verdachte activiteiten te rapporteren.”
Het geroezemoes op het plein blijft echter aanhouden. Iedereen lijkt meer geïnteresseerd in de roddels van hun buren en kennissen dan wat er vooraan op de trappen wordt verkondigd. Bovendien was het gebrek aan een nieuw incident voor velen een reden om aan te nemen dat de boel al opgelost was.
“Eh, dus als er nog Belgische Nationalisten hier zijn, graag ne keer uw hand omhoog.” probeert Ekotaku. Aan de situatie op het plein verandert niets. De burgemeester begint duidelijk z’n geduld te verliezen. Hij barst uit “GADE NA EENS ALLEMAAL UWEN TEUT HOUWE, JA?”
Onmiddellijk wordt het stil op het plein en iedereen draait het hoofd richting burgemeester. In de plotse stilte valt er één geluid sterk op; een zoevend geluid, dat over de hoofden van de massa beweegt richting de trappen. Een pijl vliegt de richting van de burgemeester uit en plant zich recht in het midden van diens voorhoofd.
“Oké, wie heeft dat afgeschoten?” eist Ekotaku te weten. Enkele mensen kijken richting Ranfox. “Hey, ik ben niet eens in Eirin cosplay” lacht Ranfox, “en ik ben maar op bezoek voor de arcade. Ik woon hier niet eens.”
Een dun straaltje bloed loopt over Ekotaku’s gezicht. Met een onvaste hand grijpt hij naar de pijl. “Verdomme!” roept hij, “recht in het corpus callosum! Alsof ik le fromage wiener suggoii amfrrrppthttptptpth…” De burgemeester stuikt tegen de grond.
XavC port Faolinn even aan met z’n elleboog. “Wat zei hij? Ik versta die Belgen niet altijd even goed.”
“Dat laatste was volgens mij z’n centrum van Broca dat er de brui aan gaf.” antwoordt Faolinn.
“Opzij iedereen, ik heb een labjas aan.” roept Uno en baant zich een weg naar voor. Hij springt de trappen op en gaat naast burgemeester Ekotaku zitten. Dan haalt hij een flesje bier uit de zak van z’n labjas en met z’n befaamde flessendopschiettechniek popt hij de kroonkurk er af naast Ekotaku’s oor. Geen beweging. Dan houdt Uno het geopende flesje even onder diens neus. De burgemeester blijft stil liggen. “Hij is dood.” proclameert Uno.
Geschokt begint iedereen weer te praten; het hele dorpsplein staat in rep en roer. Remilia~ weet zich uit de menigte te werken en stapt ook de trappen op. “Iedereen, blijf rustig!” roept ze. “Als we nu toelaten dat er chaos wordt gecreëerd, zullen de Belgische Nationalisten daar zeker gebruik van maken. We zijn zonder bestuur gevallen, er moet een nieuwe burgemeester aangesteld worden!”
Het leek een weinig aantrekkelijke positie na het schouwspel dat zich net had afgespeeld, maar in sommige bewoners welde er een plichtsbewustheid op.
“Ze heeft gelijk!” roept Aap. “Onze eerste zorgen nu zijn een nieuwe burgemeester om de boel bijeen te houden, en een Belgische Nationalist ontmaskeren zodat we hun rangen kunnen uitdunnen. Laten we op het einde van de dag een stemming houden voor beide zaken. Zo moeten we tot dan tenminste niet vrezen voor onze nieuwe burgemeester.”
De afgelopen nacht is er niemand in het ziekenhuis belandt. Er zijn geen spelers uitgeschakeld.
Hiermee begint dag 2 van het spel. Jullie mogen beginnen discussiëren over wie er moet uitgewezen worden.
De burgemeester heeft het loodje gelegd en er is een nieuwe nodig. Stemmen voor de burgemeester mag in het groen. Dit is niet verplicht.
De stemming voor uitwijzing is wel verplicht. Beide stemmingen hebben hun deadline om 21:00 op vrijdag. De persoon met het meeste stemmen voor burgemeester krijgt dan onmiddellijk die rol, en zijn/haar stem telt ook meteen voor 1,5.
Succes!
“Faolinn, dude, gij ziet eruit zoals ik mij voel.” refereert Uno naar een film.
“Ugh, niet te veel lawaai.” antwoordt Faolinn. “Dat is echt de laatste keer dat ik met die zuiplap van een ex-Belg op stap ga. Hij doet je altijd meer drinken dan je gepland had. Mijn hoofd… Heb ik op het einde echt nog twee glazen Captain Morgan opgemaakt vlak voor ik vertrok?”
“Jullie hebben geluk dat je in die toestand geen ongure types tegen het lijf hebt gelopen.” brengt Toumyon in. “Gelukkig deze ochtend geen ziekenwagens. Misschien was Yukari de enige Belgische Nationalist?”
“Is de burgemeester eigenlijk nog goed thuis geraakt?” vraagt T. “Volgens mij heb ik ‘m vanuit het café recht z’n wagen zien instappen.”
Deviljho steekt een vinger over hun hoofden uit naar de auto die voor het stadhuis staat. Deze heeft ondertussen ook in de achterbumper een deuk in de vorm van een paaltje. Hij is dus thuis, maar de enige die zich nog niet heeft vertoond. Ongeveer 7 bier diep had hij de nacht tevoren aangekondigd een grootse toespraak te houden om 10 uur ‘s ochtends de dag erna en de hele situatie te bezweren.
Om 11u30 komt burgemeester Ekotaku dan eindelijk z’n deur uitgewandeld, zichtbaar veel van z’n bravoure van de avond ervoor verloren. Het daglicht en rumoer vanop het dorsplein lijken ‘m geen goed te doen. Hij neemt plaats bovenaan de trappen voor de ingang van het stadhuis en begint met nogal ingehouden stem z’n speech. “Beste inwoners van Hakuro, we bevinden ons in een crisissituatie. Hakuro wordt geteisterd door een gewelddadige bende. We bezitten niet over een voldoende grote politiemacht om alle straten ‘s nachts in de gaten te houden. Dus het is aan jullie om extra waakzaam te zijn en alle verdachte activiteiten te rapporteren.”
Het geroezemoes op het plein blijft echter aanhouden. Iedereen lijkt meer geïnteresseerd in de roddels van hun buren en kennissen dan wat er vooraan op de trappen wordt verkondigd. Bovendien was het gebrek aan een nieuw incident voor velen een reden om aan te nemen dat de boel al opgelost was.
“Eh, dus als er nog Belgische Nationalisten hier zijn, graag ne keer uw hand omhoog.” probeert Ekotaku. Aan de situatie op het plein verandert niets. De burgemeester begint duidelijk z’n geduld te verliezen. Hij barst uit “GADE NA EENS ALLEMAAL UWEN TEUT HOUWE, JA?”
Onmiddellijk wordt het stil op het plein en iedereen draait het hoofd richting burgemeester. In de plotse stilte valt er één geluid sterk op; een zoevend geluid, dat over de hoofden van de massa beweegt richting de trappen. Een pijl vliegt de richting van de burgemeester uit en plant zich recht in het midden van diens voorhoofd.
“Oké, wie heeft dat afgeschoten?” eist Ekotaku te weten. Enkele mensen kijken richting Ranfox. “Hey, ik ben niet eens in Eirin cosplay” lacht Ranfox, “en ik ben maar op bezoek voor de arcade. Ik woon hier niet eens.”
Een dun straaltje bloed loopt over Ekotaku’s gezicht. Met een onvaste hand grijpt hij naar de pijl. “Verdomme!” roept hij, “recht in het corpus callosum! Alsof ik le fromage wiener suggoii amfrrrppthttptptpth…” De burgemeester stuikt tegen de grond.
XavC port Faolinn even aan met z’n elleboog. “Wat zei hij? Ik versta die Belgen niet altijd even goed.”
“Dat laatste was volgens mij z’n centrum van Broca dat er de brui aan gaf.” antwoordt Faolinn.
“Opzij iedereen, ik heb een labjas aan.” roept Uno en baant zich een weg naar voor. Hij springt de trappen op en gaat naast burgemeester Ekotaku zitten. Dan haalt hij een flesje bier uit de zak van z’n labjas en met z’n befaamde flessendopschiettechniek popt hij de kroonkurk er af naast Ekotaku’s oor. Geen beweging. Dan houdt Uno het geopende flesje even onder diens neus. De burgemeester blijft stil liggen. “Hij is dood.” proclameert Uno.
Geschokt begint iedereen weer te praten; het hele dorpsplein staat in rep en roer. Remilia~ weet zich uit de menigte te werken en stapt ook de trappen op. “Iedereen, blijf rustig!” roept ze. “Als we nu toelaten dat er chaos wordt gecreëerd, zullen de Belgische Nationalisten daar zeker gebruik van maken. We zijn zonder bestuur gevallen, er moet een nieuwe burgemeester aangesteld worden!”
Het leek een weinig aantrekkelijke positie na het schouwspel dat zich net had afgespeeld, maar in sommige bewoners welde er een plichtsbewustheid op.
“Ze heeft gelijk!” roept Aap. “Onze eerste zorgen nu zijn een nieuwe burgemeester om de boel bijeen te houden, en een Belgische Nationalist ontmaskeren zodat we hun rangen kunnen uitdunnen. Laten we op het einde van de dag een stemming houden voor beide zaken. Zo moeten we tot dan tenminste niet vrezen voor onze nieuwe burgemeester.”
De afgelopen nacht is er niemand in het ziekenhuis belandt. Er zijn geen spelers uitgeschakeld.
Hiermee begint dag 2 van het spel. Jullie mogen beginnen discussiëren over wie er moet uitgewezen worden.
De burgemeester heeft het loodje gelegd en er is een nieuwe nodig. Stemmen voor de burgemeester mag in het groen. Dit is niet verplicht.
De stemming voor uitwijzing is wel verplicht. Beide stemmingen hebben hun deadline om 21:00 op vrijdag. De persoon met het meeste stemmen voor burgemeester krijgt dan onmiddellijk die rol, en zijn/haar stem telt ook meteen voor 1,5.
Succes!