Het gefluit van merels vult de lucht die de kenmerkende warmte draagt van een lenteavond; behaaglijk, licht en vol belofte voor de volgende dag. Dit in schril contrast met de stemming van de menigte die zich op het dorpsplein heeft verzameld. Daar klinkt enkel druk gebabbel van mensen die allerlei theorieën verkondigen over wie er mogelijk belang bij had Shiro aan te vallen, hangt er een onbehaaglijk gevoel en beheerst een bijna tastbare zwaarte de gemoederen. De burgemeester steekt z’n hoofd buiten de deur van het gemeentehuis en peilt even de situatie. Maar voor hij het weet kijkt een half dozijn mensen z’n richting uit en kan hij niet anders dan buiten komen.
“Zo, dus, gullie hebt een hele dag gehad om de boel te onderzoeken. Wie zijn er allemaal Belgische Nationalisten?” vraagt hij. Iedereen wisselt onderling blikken uit, maar niemand zegt iets concreets. “Wel? Laat het vooruit gaan! We willen dat volk hier nie nog ne nacht hebben rondlopen.”
“Ehm, burgemeester,” begint Olly, “we hebben nog geen echte aanwijzingen gevonden. Niemand lijkt echt verdacht.”
“Wat?!” exclameert Ekotaku. “Komaan, iemand moet toch iet kunnen verzinnen.”
“Wie zou er eigenlijk Shiro aanvallen? En waarom?” vraagt Toumyon zich luidop af.
“Ze praatte vaak met Deviljho. Misschien dat diene zich probeert buiten aandacht te plaatsen door opzettelijk haar aan te vallen.” brengt Uno scherp in.
“Wat? Dat zou dan toch wel exact het omgekeerde effect hebben!” reageert Deviljho verontwaardigd.
“Dat is wel redelijk vergezocht, nietwaar?” zegt Remilia~.
“Is’t weer omdat ekik het zijn dat het niet in aanmerking wordt genomen?” antwoordt Uno.
Binnen de kortste keren worden er allerlei argumenten heen en weer gezwierd en komen er almaar meer partijen bij de discussie. Het lijkt er niet op dat men snel tot een besluit zal komen, tot plotseling T op een voor hem ongebruikelijk luide manier z’n stem boven de menigte verheft: “Het heeft geen zin om er nog verder over te discussiëren, want ik kan jullie precies zeggen wie er hier een Belgische Nationalist is.” Het wordt in één klap doodstil op het plein.
“Wacht… werk je dan voor immigratie?” vraagt iemand?
“Dat is niet belangrijk.” zegt T. “Wat telt is dat ZIJ” - T wijst ostentatief naar Yukari - “een Belgische Nationalist is.”
Iedereen begint onmiddellijk onder elkaar te praten. Sommigen vinden het verdacht dat T zonder te willen zeggen hoe hij dit weet zo openlijk iemand aanwijst. Maar anderen argumenteren dat hij dit toch niet zou doen als Belgisch Nationalist, want als Yukari onschuldig blijkt zouden ze hem meteen uitwijzen de dag erop. Terwijl dit aan de gang is houdt T nauwlettend Yukari in de gaten, die volledig van haar stuk gebracht met wijde ogen staat te kijken naar het schouwspel.
“Bon, we hebben een stem voor Yukari.” begint Ekotaku. “Eenmaal, andermaal…”
“Ho, wacht even, laten we hier even allemaal rustig over denken en het eens worden.” oppert Faolinn. “T, je gaat ons toch even moeten vertellen hoe je tot dit besluit bent gekomen? Ik kan me enkel inbeelden dat je zoiets zou weten als je toegang hebt tot haar persoonlijke gegevens. Maar je zegt niets over of je bij immigratie werkt of niet?”
T had ondertussen Yukari geen moment uit het oog verloren. “Wel, het zit als volgt. Ik merkte op dat Yukari sinds kort optrok met mensen waar ze voorheen nooit contact mee had. Ik geloof dus dat ze gerecruteerd is door de Belgische Nationalisten, wat haar plotse verandering in sociale kring verklaart.”
“Wacht… stalk je haar dan of zo?” vraagt Olly.
“Eh… nee… ik zag het op haar Skype contacten.” geeft T enigzins twijfelend toe.
“Dat is toch geen bijzonder sterk argument” merkt homemadecupcake op.
“Het is al wat we hebben.” zegt T, “En ik hield haar in de gaten nadat ik het zei. Het was namelijk ook nog mogelijk dat ze misschien de groep Nationalisten wilde infiltreren. In dat geval zou ze hier misschien iets van te kennen hebben gegeven als ze dacht dat ik voor immigratie werkte. Maar ik zie niets dergelijks van haar kant.”
Dit lijkt veel mensen te overtuigen. T’s strategie is best interessant. Yukari probeert nog wat in te brengen. “Dat zijn mensen met wie ik een project heb voor m’n werk! Ik heb niet gekozen om met ze op te trekken!” Jammer genoeg lijkt er ondertussen zoveel momentum te zijn opgebouwd in de stemmen tegen haar dat haar woorden slechts de ijle lucht bereiken.
“Goed, dus, handen in de lucht wie Yukari hier wil buiten keilen.” spreekt Ekotaku. Een meerderheid van de aanwezigen is akkoord met dit besluit. “Allee vooruit, naar het station dan.”
Voor ze vertrekken roept Ekotaku een assistent bij hem en geeft deze de opdracht om door de archieven van de stadsdiensten te gaan om Yukari’s dossiers te vinden.
Aangekomen bij het treinstation staat Yukari er beteuterd bij. Het lijkt er niet meer op dat iemand het voor haar gaat opnemen. De burgemeester geeft haar een schouderklopje en spreekt haar bemoedigend toe. “Allee kind, ‘t is nie het eind van de wereld, hé. Ik moet zeggen, ik zit ook liever hier dan in België. ‘t Is daar elke dag één grote file op de baan, de helft spreekt Frans, hunne BTW is hoger. Maar da’s nog geen reden om te proberen de boel hier in te pikken. Als ge da doet, dan komt die file gewoon naar hier, wordt het even duur…”
“En sluiten ze de coffeeshops.” voegt Uno toe.
“Uno jong, astemblieft eh.” repliceert Ekotaku. “Maar ‘t is wel zo. Ge moet nie beginnen den boel hier te annexeren. Als ge België wilt, pakt dan den trein. Het is ocharme 15 minuten voor ge de grens over zijt. Als ge hier iets wilt veranderen, doe zoals mij. Ik heb het tot burgemeester geschopt. Ik laat Hakuro in z’n waarde maar kan wel dingen sturen zoals ze mij het best lijken. Maar goe, de trein gaat hier sebiet aankomen, we gaan u een kaartje kopen.”
Aan de automaat verschiet Ekotaku van de prijs. “Amai, zo duur! Da kost hier precies wel veel in Nederland!”
“Ons openbaar vervoer is nogal prijzig.” stemt XavC in.
“Ja zeg, nie voor niet da ze liever België naar hier brengt dan er zelf naar toe te gaan. Al chance dat ik dit als werkonkost in rekening kan brengen.”
Nadat het kaartje is gekocht wordt Yukari de trein opgezet. Ze kijkt zo droevig terwijl de deuren sluiten dat sommigen al spijt beginnen krijgen van hun beslissing. Maar als ze geen actie ondernemen verandert er niets.
Terwijl de trein het station uit rijdt, komt de assistent van de burgemeester aangelopen met een grote omslag in z’n hand. “Burgemeester! Ik heb de dossiers!” roept hij.
“Ja jong, kon da nie wa vroeger? Dan hadden we misschien nog iet kunnen bewijzen voor we da kind de trein op smeten. Dit was de laatste rit van de dag.”
“Het spijt me burgemeester,” antwoordt de assistent buiten adem, “maar bij de dossiers nationaliteit stond het op geboortedatum en dan op naam, en bij burgerlijke stand op naam en dan geboortedatum. En geen van beiden klopte.”
“Dat boeltje moet precies ook eens hervormd worden.” zegt de burgemeester. Uiteraard ging daar niets van in huis komen. Hij grist de envelop uit de handen van de assistent en haalt de papieren eruit. Na een paar seconden ernaar te turen zegt hij: “Het is allemaal legale blabla. Hier valt niets van te maken.”
“Kom, laat mij eens zien.” zegt Aap. Hij neemt de papieren en leest er doorheen, half de woorden mompelend. “Geboortedatum… plaats… ingeschreven in volksregister te…”. Even later draait hij verward het papier om, maar op de achterkant staat er niets.
“Wat is er?” vraagt iemand.
“Kan je er wat uit afleiden?”
Yukari is uitgewezen met een meerderheid van 10 stemmen. T heeft 3 stemmen gekregen. Voor de rest had niemand stemmen.
Remilia~, tenzij ik wat over het hoofd zie heb ik geen stem van je bevestigd gekregen in deze thread of op een andere manier. Dit levert je één strafpunt op. Als je een tweede maal de stemming mist, wordt je uit het spel gezet.
Gelieve te onthouden dat zowel op zondag als vrijdag de deadlines op 21:00 zijn. NIET middernacht.
Yukari, je mag je rol bekend maken.