Weerwolven van Hakuro (Ronde 11 -- Spelleider: Remilia)

Zoals ik al zei ik kan niet bewijzen dat ik een normale human ben.
Want ik heb geen drankjes of flesjes water.
Enigste manier hoe ik het kan bewijzen is met mijn dood. Dus daar komen jullie dan vanzelf wel achter.

Ik zeg alleen dat je beter voor Rage kan gaan dan voor mij nu.... :/

Ik vind Rage zijn reactie een beetje vreemd, het is ontzettend riskant om te liegen voor je rol en anders had Rage zelf de rol van heks wel opzich genomen of had Nue er wat van gezegt.

Ik stem hierbij op Rage voor de galg.

Ik wil ook alvast op Rage stemmen, vrijwel om dezelfde redenen al Suus en omdat ik over Nue geen commentaar heb, zo verdacht vind ik hem niet meer.

Verhaaltje komt vanavond~

Edit: Okay, verhaaltje moet nog even wachten. Ik heb het ontzettend druk, omdat ik nog veel dingen moet regelen wat betreft verhuizing. Jullie hoeven je geen zorgen te maken over de dag. Er hoeft niet gestemd te worden.

*stemt op Piet Paulusma*






Derp...

Doe maar rustig aan Remi [;

I may be dead...but where is the story?
(dat waiting kills birds)

"M-maar!” roept Suus verschrikt uit. “Er is vannacht een wolf gestorven?!” Ze staat naast het lijk van Mitch dat veranderd is in die van een wolf. “ Hoe kan dit?” Ze hoort achter haar Mokou zachtjes gniffelen. “ Dat kan ik wel verklaren...”zegt ze op een mysterieuze toon. De burgers draaien zich om en zien dat Mokou in een duister hoekje staat met haar hoed schuin op haar hoofd waardoor je haar ogen net niet kan zien. Langzaam schuift ze haar hoed opzij en kijkt het drietal één voor één aan. “Afgelopen nacht…liep ik op straat en zag ik Mitch, in zijn werkelijke gedaante staan. Ik had een mes bij me en stak hem neer.” Mokou staart Suus voor een paar lange seconden aan. Het zou niet goed zijn als ze erachter zouden komen, dat ik zelf gebrouwde drankjes bij me had, denkt hij bij zichzelf. Ze zouden me beschuldigen voor hekserij en me op de brandstapel leggen. “Dus jij hebt een wolf vermoord?”vraagt Nue verbaasd. “Indrukwekkend!” Mokou lacht triomfantelijk en knikt. “Maar nu is er nog de vraag of er nog steeds een wolf in ons midden is…” De burgers kijken elkaar zwijgend aan. Ze zijn nog maar met z’n vieren. Zouden er nog steeds wolven zijn? Is het wel een goed idee om deze dag opnieuw een stem uit te brengen? “Ik denk dat we deze dag opnieuw moeten stemmen,”besluit Suus. “Ik heb er nog geen goed gevoel over. En aangezien Mokou en ik, onszelf hebben bewezen, betekent het dat of Rage of Nue een wolf is. Of…ze zijn natuurlijk allebei wolven.” Bij die laatste zin knijpt Suus haar ogen tot speeltjes en bekijkt de twee van top tot teen. Nue schiet meteen in de verdediging. “Alsjeblieft, jullie moeten me vertrouwen! Ik ben een burger! Jullie moeten voor Rage gaan!” Rage kijkt woest de andere kant op. “Wie zegt dat Mokou het was, die afgelopen nacht Mitch neerstak?” “Wie was het anders!”roept Mokou verontwaardigd. “Weet ik veel, een dier ofzo. En dat jij dan nu gewoon met de eer aan het strijken bent.” Mokou vliegt Rage bijna aan, maar wordt tegengehouden door Suus. “ Waarom zou je Mokou niet geloven?” vraagt ze. Als hij daarop geen duidelijke antwoord weet te geven, is haar beslissing al gemaakt. Net als de twee anderen die ook op Rage stemmen. Als Mokou en Nue naar Rage toelopen om hem vast te grijpen, zet Rage het op een lopen. Met z’n drieën rennen ze achter hem aan , maar vreemd genoeg is Rage veel sneller dan hen. Suus, Mokou en Nue raken buiten adem, maar Rage lijkt nog niet moe te zijn en gaat er vliegensvlug vandoor. Mokou laat zich vermoeid op de grond vallen. “ We zijn hem kwijt! Hoe heeft dit kunnen gebeuren?!” Suus fronst bezorgd, maar schrikt op als ze opeens een kabaal hoort. Het drietal rennen op het geluid af en treffen daar Rage aan. Het ziet er naar uit dat Rage gestruikeld is en daarbij vuilnisbakken heeft omgegooid. Hij verrekt geen spier. Mokou inspecteert het lichaam en concludeert dat Rage bij het struikelen, zijn nek heeft gebroken en zijn laatste adem al een paar seconden geleden had uitgeblazen. Zwijgend staan ze met z’n drieën om hem heen. Wat nu…? Het is precies twaalf uur ’s nachts en de klok slaat twaalf keer. De volle maan begint op Rage’s huid te schijnen en….er gebeurd niks. Ze wachten nog even af, maar het lichaam van Rage veranderd niet. “ Rage…was een b-burger?” stamelt Mokou. Ze voelt plotseling iets warms op haar schouder. Ze hoeft niet te kijken om te weten dat het Suus’ hoofd is. “Jij bent zeker ook moe hé Suus? Moe en ziek van alles.” Maar Suus geeft geen antwoord. Mokou draait zich om en kijkt dan met afgrijzen naar haar gezicht. Haar ogen zijn doffe ballen geworden in haar kassen en haar mond hangt een beetje open met in de hoeken een sliertje speeksel. Suus’ ogen staren levenloos recht vooruit maar hebben tegelijkertijd ook een angstige blik. “S-suus?!” stamelt Mokou. Ze schuift Suus van haar schouder af en die valt als een theedoek neer op de grond. Er zit een grote bloedende wond in haar buik. Mokou kijkt van Suus langzaam naar Nue, in zijn rode, haast lichtgevende ogen. Zijn tanden zijn net zo groot als messen. Van de schrik kan Mokou even niet bewegen en ook Nue verroert zich niet. Ze kijkt Rage’s kant op en tot haar grote schrik ziet ze dat Rage lichaam veranderd is. Spitse neus, klauwen en rode ogen. “Dus toch…!” Mokou krijgt een helder moment en weet wat haar te doen staat. RENNEN. Ze draait zich met een ruk om en rent zo hard als ze maar kan. Lange stappen en diep ademhalen, lange stappen en diep ademhalen! Zij is de laatste levende burger van Hakuro, ze moet het overleven! Ze hoort Nue hijgen. Hij gooit alles omver terwijl hij haar achterna rent. Wat moet ze doen?! Hoe hard ze ook rent, Nue is sneller dan haar en voordat ze het weet slaat hij haar met zijn grote poten neer. Hijgend klimt hij op haar. Mokou gilt als een speenvarken maar ze is verloren. Voordat hij in haar vel bijt, likt hij eerst haar hals nat met zijn lange tong. Mokou voelt haar lichaam verstijven. “W-waarom,..kan ik me niet bewegen?” piept ze. Nue grinnikt. “ In onze speeksel zit een bepaald stofje waardoor je je tijdelijk je niet meer zal kunnen verzetten. Daarna val je in slaap, maar nu even hard in je knuistjes knijpen, dit kan even pijn doen.” Hij trekt zijn bek open en Mokou staart in zijn grote, lege keelholte. Wanhopig en moeizaam graait ze met haar handen in haar zakken en vindt daar het lege flesje waar ooit giftig vloeistof inzat, maar laatst verbruikt werd toen ze die over Mitch leeggooide. Er zit nog een paar druppels in. Nue’s gezicht komt dichterbij en met haar laatste hoopje kracht gooit ze de laatste paar druppels in Nue’s gezicht. Nue springt op en slaat met zijn handen voor zijn gezicht. Hij jankt luid en vloekt. “ AHH, WAT HEB JE MET ME GEDAAN?!”
Mokou geeft geen antwoord. Ze voelt zich loom worden. “SNAP JE HET NIET? IK MOET OOK ETEN OM TE OVERLEVEN!” gilt hij. “Ja,..” fluistert Mokou. “ Maar niet mij. Niet je eigen dorpsgenoot. Niet mij….” Ze sluit langzaam haar ogen. “ER ZIT GEEN GEVOEL MEER IN M’N GEZICHT!”jankt Nue. Dan komt hij weer tot rust en probeert hij Mokou aan te kijken. Alles is wazig en hij ziet niks meer met zijn rechteroog. “ Wordt wakker..”huilt hij dan zachtjes en vreemd genoeg klinkt hij bezorgd. Mokou trekt haar oogleden, die zwaar aanvoelen, een beetje open. “ Maar… wilde jij me niet dood hebben?” fluistert ze op een vragende toon. “ Ja maar, ik ben ook een mens.,”antwoordt Nue. Ik heb ook gevoelens…” En wanneer hij dat zegt ziet Mokou achter Nue de zon opkomen en ziet ze zijn lichaam veranderen. Daarna wordt alles zwart.


Remilia geeft Mokou een warme beker met thee. “ Wat verschrikkelijk!” roept Remilia uit. “ Arm meissie, dat je dat heb moeten meemaken!” Mokou knikt. “ Ik denk dat Nue nog steeds leeft. Maar bedankt dat ik in Orukah mag verblijven.” Remilia grinnikt. “ Maar natuurlijk, meid! Je mag hier zo lang blijven als je maar wilt! Maar neem gerust nog een stuk gebak!” Mokou heeft net een lekkere vettige kippenpoot op en met glanzende lippen neemt ze gretig een hap uit het gebak. Remilia glimlacht fijntjes. “ Ja, eet maar flink, want weetje…..” Ze buigt zich langzaam voorover naar Mokou toe en legt haar hand op haar schouder neer, die ze langzaam naar beneden laat glijden. “ Wij houden niet zo van magere mensen met weinig vlees op de botten.” fluistert ze zachtjes in Mokou’s oor terwijl ze haar lange scherpe tanden ontbloot en met haar spitse neus achter haar oorschelp snuffelt.....




















----------------------------------------------------------------------

Okay ik wil ten eerste mijn excuses aanbieden voor het laaaange wachten, maar ook tegelijkertijd bedanken voor jullie begrip. Het is gelijkspel geworden. Met Mokou als burger en Nue als wolf. Goed gespeeld guys! Als ik me niet vergis is Olly nu de volgende spelleider.


Wie wilt er hierna spelleider zijn?

IK WIST HET! NUE NUE NUE NUE!
Daarom moest ik dood de eerste nacht omdat mijn stem als laatst op hem viel.
(Nee serieus...why meeeeeee!?)
...GJ Mokou.

GG.

*krabt zn oor me zn achterpoot en huilt naar de maan*

Eh, maar met gelijkspel is er geen lynch, en daarna de lunch, dus Nue wint. Waar dag is, moet ook nacht zijn~
Oh welp, ik vind gelijkspel ook goed, dus goed gespeeld, iedereen!

De grote reden dat Olly bleef leven was omdat ze iets te graag dood wou, daarom wou ik haar niet lunchen. Dat Mokou op Nue ipv mij stemde zorgde ervoor dat ik bleef leven, en dus was dat redelijk belangrijk. Bedankt, Mokou, om niet op mij te stemmen. ^w^
Daarna dacht ik 'eh, ik ga toch wel dood nu', dus probeerde ik mijn cover niet eens te behouden. Ik was trpuwens de Ketter. ^^;

Verder wil ik ook wel eens spelleider zijn ^^~

Voor een eerste potje vond ik het erg goed gaan. Het was al helemaal goed afgelopen als Nue gewoon een burger was geweest, maar helaas. Achja, ik ben tevreden met een gelijkspel én het feit dat ik het zo lang overleefd heb 8D Al baal ik dat ik toen niet op Mitch had gestemd xd Goed gespeeld iedereen!
Weer een erg mooi verhaal Remi, wel erg evil dat je me achteraf toch nog op zo'n manier laat sterven

Mitch schreef:Eh, maar met gelijkspel is er geen lynch, en daarna de lunch, dus Nue wint.Waar dag is, moet ook nacht zijn~

En wat als er geen dag komt? Dan hoeft er ook geen nacht te komen, want na Suus' dood is er ook geen dag meer gekomen. (=gelijkspel)
En neen, dat vind ik oneerlijk. Waar nacht is met een gebeurtenis, moet er ook een dag zijn met een gebeurtenis.
Er is 1 wolf en 1 burger over. Dan vind ik niet dat de wolven dan alsnog kunnen winnen. Het is gelijkspel.

Remilia~ schreef:

Mitch schreef:Eh, maar met gelijkspel is er geen lynch, en daarna de lunch, dus Nue wint.Waar dag is, moet ook nacht zijn~

En wat als er geen dag komt? Dan hoeft er ook geen nacht te komen, want na Suus' dood is er ook geen dag meer gekomen. (=gelijkspel)
En neen, dat vind ik oneerlijk. Waar nacht is met een gebeurtenis, moet er ook een dag zijn met een gebeurtenis.
Er is 1 wolf en 1 burger over. Dan vind ik niet dat de wolven dan alsnog kunnen winnen. Het is gelijkspel.

Hmkay~ ik heb er verder geen problemen mee als je het zo formuleert~

Wat een heerlijk gemeen einde Remilia! en een gelijkspel is ergens wel mooi, dan was de rolverdeling in ieder geval balanced. Morgen ofzo gooi ik mijn in character dagboek hier wel neer, ik moet nu even gauw een stukje schrijven over de afloop.

Ik wil graag het volgende potje leiden ja.