Hakugyokuro's Visual Novel ~ Rise of the 2D Waifu's (Weerwolven ronde 21 - spelleider Olly)

De stem op jou had geen reden, Sophie. Ik had een naam van iemand die niet in gevaar was nodig, en jouw naam had ik nog nergens in rood zien staan, dus vandaar.

Decidetto schreef:De stem op jou had geen reden, Sophie. Ik had een naam van iemand die niet in gevaar was nodig, en jouw naam had ik nog nergens in rood zien staan, dus vandaar.

Eh, heb je wel terug gelezen?

Op pagina 9:

Pshycho Maniac schreef:Dat zijn er dus 2 stemmen voor Faolinn en 2 voor Urameshiya.


Yukari, Sophie, XavC, Pshycho Maniac en Decidetto

Faolinn:             2 stemmen
Urameshiya:       2 stemmen
Yukari:              1 stem
Sophie:             1 stem
XavC:               1 stem
Pshycho Maniac: 1 stem
Decidetto:         1 stem.

Oh God, dat was ik helemaal vergeten.
De burgemeestersstem.

Ik stem op Sophie.
Ik vertrouw haar niet echt superhard, maar ik vertrouw niemand. Ik vertrouw Soapie wel meer dat dat ik Faolinn vertrouw.
En ze is actief nu, dus ze zal er iets mee DOEN.

Sophie schreef:Eh, heb je wel terug gelezen?

Op pagina 9:

Dat was een stem vanwege laatheid vorige keer, die had ik inderdaad gezien. Maar ik had jou verder niet meer in het rood zien langskomen en ik wist dat Ura al op een stem of 5 zat, dus ik wist dat ik zonder risico je per ongeluk te vermoorden op jou kon stemmen.

In return, om mijn goodwill te illustreren, geef ik jou mijn stem voor burgemeester, Sophie.

------
Edit: kleine kanttekening:
Vanwege mijn toetsenborbflip en daaropvolgend tekstverlies, kwam ik een beetje in tijdsnood om iemand te vinden die nog in de game was om op te stemmen. Dankzij Eevee's burgemeesterstem op jou zag ik dat jij nog in het spel zat en na een beetje onderzoek zag ik dat je verder niet echt in gevaar was, dus vandaar. Als ik meer tijd had gehad, had ik iemand gezocht die nog nul stemmen op zijn naam had staan.

------
Nog een edit: is er een editbeleid voor dit spel? Ik zit steeds te editen om double-posts te vermijden, maar dat is misschien een beetje onhandig als er dan plotseling iemand tijdens mijn geëdit post en dat zo dus de chronologie in de war geschopt wordt, in een spel als dit dat voortdurend in beweging is.

Double Spoiler

Spoiler:

Spoiler:

Shiro scrolt huilend haar twitterfeed door, ze heeft gefaald. Ze heeft een onschuldig leven genomen. Nou ja, misschien niet direct, en misschien niet van de dierbaarste persoon, maar toch...


Shiro besluit om even een wandelingetje te gaan maken, wie weet brengt de avondlucht haar in een betere gemoedstoestand. De straten zijn leeg in Hakugyokuro, maar de kroegen zijn vol. Er wordt gedronken op Nekotaku en gezongen op Deviljho. Hier wil Shiro liever niet bij zijn. Steegje na steegje, bocht na bocht, zo ontvlucht ze de rest van het dorp. Het is toch wel wat eenzaam zo... zo zonder iedereen...


Als niemand er voor je is, is je PersoDroid er toohoooch~ Zo weerklinkt de jingle in Shiro's hoofd. Het is misschien maar het beste als ze vraagt of Flan-chan meegaat voor een wandeling. Shiro snelt terug de hoek om en het eerste steegje weer door. Er klinkt een hoge indringende toon, als een van die jongerenpiepjes. Zo jong is Shiro onderhand toch niet meer, het is immers al 2030, toch? Waar komt dat geluid dan vandaan? Als Shiro haar toch nog bijzonder scherpe gehoor mag vertrouwen komt het van een zijsteegje (van een steegje) aan de linker kant. Dit voelt niet pluis.


Wat heeft Shiro ook nog te verliezen? Ze heeft zich zelf al voor schut gezet voor het hele dorp! Voorzichtig sluipt ze naar het linker zijsteegje. Hoe dichter bij ze komt, hoe kleiner haar stappen worden. Inmiddels klinkt het geluid al meer als een combinatie tussen geitengemekker en een sneeuwende televisie. Shiro denkt ook een soort vreemde roze gloed te zien...

Deze keer heeft ze warempel wel gelijk, op een open plek tussen vier flatgebouwen zijn een aantal PersoDroids bij een gekomen, ze staan in een perfecte cirkel. Drie uit de groep hebben hun hoofd omhoog gericht en hun mond wijd open naar de sterrenhemel. Dit is de oorzaak van het vreemde geluid. Wat echter nog vreemder is, is wie er in het midden van de cirkel staat. Omhuld door roze gloed staat daar Sakura Bishoujo Hime-desu. Alhoewel....staat... ze lijkt meer te zweven...


Nu of nooit. "SAAAA-KUUUU-RAAAAA!" gilt Shiro, terwijl ze op de burgemeester afrent. De andere PersoDroids stoot ze gewoon omver -Ja, van korsetten rijgen word je best sterk- en ze trapt Sakura Bishoujo Hime-desu in haar maag. Helaas haalt het niet veel uit, want Sakura Bishoujo is immers toch een soort robot. Vertwijfeld loopt Shiro een paar passen achteruit. "W-wat, wat kom je hier doen?" vraagt ze aan de burgemeester.

Sakura Bishoujo Hime-desu: HET IS NU ONS TIJDPERK, 2DFTW!!!!11111!!1!!!!

Nog een stap achteruit en DRAAI. Maak dat je wegkomt. Shiro zou toch bijna over haar eigen schoenveters struikelen, maar daar is nu geen tijd voor. De bocht om, vlug. Als het dorp haar niet al dood wilde, wil Sakura Bishoujo dat nu wel. Zo snel als haar mensenbenen haar willen dragen probeert ze van haar achtervolgster af te komen. En ik moet haar nageven, ze is ook best snel. Maar niet snel genoeg...
Pew! Daar lanceert een roze nepnagel zich vanaf Sakura's vinger en deze boort zich in de rug van Shiro. Shiro zakt in een van de pijn, maar zo mag het toch zeker niet eindigen! Met haar laatste kracht zal ze wraak nemen op de plaag die dit dorp heeft overvallen. Als ze dit niet aan iemand kan vertellen gaat Hakugyokuro zeker ten onder...
Shiro weet zich te herpakken en ze hinkt de steegjes door tot de brug. Die rent ze ook op, hijgend en bijna kapot. Sakura Bishoujo volgt nauw, ze is zeker van haar "sure kill". Te midden van de brug gaat Shiro op de rand staan, ze lijkt haar einde af te wachten. Als de burgmeesteer haar bijna grijpt, laat ze zich achterover in het water valllen. "SAAA-KUUUU-RAAA!" krijst ze weer. Sakura Bishoujo Hime-desu is woedend, ziedend, ze springt er zo achteraan.

Shiro gniffeld als ze in het water plonst. Het is gelukt. Ze weet naar de overkant te zwemmen, naar het stadsplein. Daar valt ze, uitgeput, doodop, bijna dood én voldaan neer. Het is gelukt.
Ook Sakura Bishoujo Hime-desu weet het water uit te komen. Elektrische vonkjes vliegen van alle kanten van haar af, ze vloeken enorm bij het roze. Sakura vervloekt Shiro en valt dan ook neer op het plein.


-


Dag.

Faolinn is voor de verandering eens op tijd wakker. Hmm, de goede oude tijd dat hij nog uit kon slapen en van Olga's bacon kon genieten in de ochtend... Hij knikt tevreden. Hoerwel ze er nu niet meer is, hebben die twee toch een goede tijd gehad samen, dat kan zelfs Faolinn niet ontkennen. Nu Faolinn toch zo vroeg op is, besluit hij eens een ochtendwandeling te maken. Die verloopt heel plezier, toch hij op het stadsplein aankomt.

Twee levenloze lichamen liggen daar uitgespreid. Eén die altijd al zonder leven is geweest, en eentje van het leven beroofd. Wat moet hij hier van maken?


Faolinn keert de lichamen de rug toe, terwijl hij het gemeentehuis in wandelt. Gelukkig waren de deuren niet op slot. Hij loopt direct naar de kamer van de voormalige burgemeester, unlockt de deur en gaat op haar stoel zitten. Met zijn vinger duwt hij een knopje in. Een sirene klinkt driemaal. Daarna buigt Faolinn zich naar de microfoon op het bureau en spreekt. "Inwoners van Hakugyokuro, er is iets zeer tragisch gebeurd, ik verzoek jullie allen naar het plein te komen." Hij duwt een knopje met daarop "repeat" in. De sirene loeit weer en de boodschap begint weer van voor af aan. "Toch handig, als je het systeem hebt ontworpen..." gniffelt Faolinn, terwijl ook hij zich naar het plein begeeft.

Sophie is als eerste aanwezig en huilt een beetje, de dood van Shiro was onverwacht. Al snel arriveren ook de andere dorpelingen, althans zij die nog leven, en wordt er druk gediscussieerd. "Chaooos" jubelt Eeveesprit er zomaar tussendoor. "Sssst, gedraag je!" Yukari houdt hem bij de les.
In deze chaos moet orde worden geschept, en daar voelen zowel Urameshiya als Faolinn zich geroepen voor. Tegelijkertijd proberen ze het burgemeesters-verhoginkje op te stappen. Hier begint het al mee. Faolinn heeft langere benen dan Urameshiya en hij is er dus net even eerder. In grote woorden verkondingt hij hoe slecht de PersoDroids wel niet zijn en stelt een openbare verbranding voor in naam van de Bijbel der Wetenschap. De burgers juichen en jubelen, Toumyon, die gerechtigheid wel waardeert, jubelt nog het hardst. Binnen de kortste keren is het plein weer bijna leeg, op XavC en T na, die het lichaam van Shiro aan het bergen zijn. Faolinn loopt tevreden het gemeentehuis in, om de wettelijke vergunningen voor een brandstapel te regelen. Urameshiya blijft beteutert achter.

Tegen de middag is elke PersoDroid in Hakugyokuro uitgeschakeld en op de brandstapel gegooit. Faolinn wuift trots met de vergunning. Pshycho mag de stapel aansteken en staat op het punt dit ook te doen. "STOP!" schreeuwt Urameshiya, "dit zijn jullie niet van me gewend, maar ik sta niet achter de Bijbel van de Wetenshap, dit moet niet kunnen." "Bijbel DER Wetenschap..." zucht Faolinn. Reym is de eerste die ontdekt dat dit gedrag niet bij Urameshiya past. "Verrader!" gilt ze. Sophie voegt hier "Persodroid!" aan toe. Al gauw schreeuwt het hele plein lelijke leuzen naar Urameshiya.
"Als jullie nieuwe beschermengel zal ik jullie verlossen van deze kwelgeest!" verkondigt Faolinn. "Ja tof, dat kan dan wel zo zijn," mokt Eeveesprit "maar ik wil wel mooi Sophie als burgemeester!" Sophie lacht lieft, Faolinn stemt, een beetje sip, in en Ura kijkt alsof hij de moed opgegeven heeft.

Ending IV:

Oeh, dat was een mooi verhaal, Olly.

Welp
Dat verliep nogal slecht

Shi-

Ah, verdomme.

...Wat. Goed, laat ik Sophie van vorige week dan maar quoten en zeggen dat ik Ura's speelstijl van deze ronde nooit zal begrijpen. Je zal het wel druk hebben in Japan. Dit gaat heel. erg. slecht.

Als we vanaf volgende week non-stop wolven eruit rammen zouden we het nog kunnen winnen. Maar het begint aardig hopeloos te worden. Mijn beschermelinge van vannacht zal in ieder geval volgende week nog kunnen helpen.

Oke, dat had ik dus niet verwacht. Geen wolf, geen bug.

(Psycho Maniac heeft een passende signature bij de situatie.)

Oke ik voel me echt schuldig...
Door gebrek aan tijd heb ik niet een mooi woordje kunnen spreken over mijn verdachten...die burgers bleken te zijn...

In de eerste dag merkte ik wat op aan Shiro...en daar ging Deviljho helemaal mee in, die dood is.
Ik vond Ura verdacht, al ben ik niet de aanleiding geweest dat Faolinn op Ura af gegaan was, maar alsnog zat ik goed mis.

Ik heb echt Niks goed gedaan van het moment toen het spel van start ging...
Het spijt me, mensen aan de good side...

Faolinn schreef:...Wat. Goed, laat ik Sophie van vorige week dan maar quoten en zeggen dat ik Ura's speelstijl van deze ronde nooit zal begrijpen.

Eh, alleen heb ik dat nooit over Ura gezegd.

Toumyon schreef:Oke ik voel me echt schuldig...
Door gebrek aan tijd heb ik niet een mooi woordje kunnen spreken over mijn verdachten...die burgers bleken te zijn...

In de eerste dag merkte ik wat op aan Shiro...en daar ging Deviljho helemaal mee in, die dood is.
Ik vond Ura verdacht, al ben ik niet de aanleiding geweest dat Faolinn op Ura af gegaan was, maar alsnog zat ik goed mis.

Ik heb echt Niks goed gedaan van het moment toen het spel van start ging...
Het spijt me, mensen aan de good side...

Je mag je schuldig voelen voor je inactiviteit, maar geen enkele burger heeft tot nu toe iets goeds gedaan dus daar hoef je je niet schuldig over te voelen. Sterker nog, beter dat dan fanatiek een burger zijn graf in schoppen...... orz


Dit potje begint echt hopeloos te lijken. Maar goed, ik ga verder nog nergens op in totdat de nacht voorbij is.

Doodgewone achtergrondmuziek voor een doodgewone avond:

Ura is dood. Weer een burger, weet hetzelfde patroon. De burgers van Hakugyokuro beginnen eraan te wennen, het is bijna normaal. Nu naar vermoeden alle PersoDroids verwijdert zijn uit het dorp, is alles weer bij het oude. Het is een doodgewone avond.

Sophie is onderweg naar het treinstation. Pyonta, die buiten Hakugyokuro woont, omdat hij als SuperHacker werkt voor de overheid -of mocht ik dat niet zeggen, ehehe- komt een weekje op bezoek bij zijn nog altijd geliefde Sophie. Als Sophie aan het idee dat ze Pyonta zo weer ziet denkt, moet ze een beetje giechelen en huppelt ze wat stappen. Dit heeft ze ook wel verdient na al die ellende. Nog een bruggetje over en dan is ze er.

"AAAHHHH! HELP ME! LAAT ME MET RUST!" klinkt het vlak bij.


Faolinn is wat droef dat de Olga PersoDroid nu ook illegaal is Hakugyokuro, maar ja, ze kon toch geen spek klaarmaken zoals de echte Olga dat kon. En...wie weet...komt ze ooit nog terug... Is ze verdwaald en niet verloren... Houdt ze nog van hem en....en- Faolinn begint vreselijk hard te huilen en voelt in zijn broekzak. Hij zucht even opgelucht. Nog altijd, altijd is dat doosje daar. Een met fluweel bekleed doosje, met daarin een zilveren ring, ingezet met olivijn. Zo zonde dat die ring zijn bestemming nooit waar heeft kunnen maken.

TRRRRRING!
De deurbel gaat. Faolinn sloft naar de deur en doet hem met een verveeld gezicht open, hij probeert te verbergen dat hij net gehuild heeft. Voor zijn neus staat een blond meisje met korte haren. Ze draagt een jurkje met bloemetjes en ze ziet er nogal warrig en gehaast uit. "Liefste!" schreeuwt Jasper uit en hij begint spontaan weer te huilen. "Ohh Jasper!" zucht het meisje. De twee vliegen elkaar om de hals. "Olga, mijn suikerpluimpje, ik had niet durven hopen dat ik je ooit nog zou zien," Faolinn straalt "waar ben je al die tijd geweest?" "Nou, ik was dus-" begint Olga, maar Jasper legt zijn vinger op haar lippen. "Sssht, ik wil je wat vragen... en... ik moet je ook iets vertellen waar ik niet trots op ben..."

"AAAHHHH! HELP ME! LAAT ME MET RUST!" hoort Faolinn buiten.


Reym en XavC hebben in de arcade afgesproken voor wat DDR. Nu die Persodroids verboden zijn is er eindelijk wat kans op de high score. De twee kennen elkaar eigenlijk nog niet zo goed, maar het is wel gezellig. XavC vraagt wat voor milkshakes Reym graag drinkt en Reym wil de lievelingsfilm van XavC wel weten. Het wordt steeds warmer in de arcadehal, maar dat kan ook komen door het heftige DDR'en. "Ha! Deze heb ik weer van je gewonnen!" jubelt Reym. "Je mag dan wel goed zijn op de dansvloer, maar op de digitale dansmat win ik het nog altijd van je!" XavC kijkt verbaasd. "V-vind je dat ik g-goed dans?" stottert hij. Reym knikt. XavC krabt stom achter zijn hoofd. Hij bloost ook een beetje. "I-is dit eigenlijk een d-date?" weet hij nog uit te brengen. Reym kijkt om zich heen, hoe vertelt ze hem dat ze al regelmatig iemand ziet? Ze wil hem niet friendzonen, op het nieuws ziet ze regelmatig wat daar van komt. Een ongemakkelijke stilte.

"AAAHHHH! HELP ME! LAAT ME MET RUST!" galmt er van de straat. Dit breekt de ongemakkelijke stilte voor Reym.



Deze doodnormale avond is lang niet meer zo doodnormaal. Op het stadsplein zijn vier inwoners bijeen gekomen, allemaal gealarmeerd door het geschreeuw. "Jij..." snauwt Sophie. "Hoe durf je?!" krijst Reym. "Dacht je echt dat ik je dit aan zou doen?" oppert XavC. "Onderschat mij niet!" gilt Faolinn. Het is niet zo duidelijk wie wat zegt tegen wie, maar de spanning is duidelijk hoog. Dit kan nooit goed aflopen.

Ending V: