[Open RP] De weg naar human village

Ik hoef niks meer te doen hier, maar voor de volledigheid zal ik dat feit hier maar even posten. =3

Nue veerde op. Daisuke was naar buiten gekomen en de groep leek te gaan vertrekken. Stilletjes trok ze zich wat verder terug tussen de bomen en maakte zich klaar om het gezelschap te volgen.

Het is een beetje doodgebloed... Even een poging om het tot leven te wekken! ...

"Komen wij? Natuurlijk komen wij, wíj wachten al de hele tijd op jóú!!" Riep Chiyuri ongeduldig.

In een driftige pas liep ze naar Daisuke toe, greep ze hem bij zijn mouw en trok ze hem mee in de richting van het bos. Het kon haar niet eens meer schelen dat ze een jongen aan had geraakt, zo ongeduldig was ze. Daisuke keek nog even naar Reimu maar die was al aan het zwaaien. Ook Jeroen die staarde naar Chiyuri die Daisuke aan het duwen was, maar Anne en Henk duwden hem snel de goede richting in.

"Snel, kom mee, anders laten ze je nog achter!" Zei Anne tegen Henk, waarna hij uitzichzelf ook achter Chiyuri, Daisuke en de rest begon aan te rennen. Ruko liep achter de nieuwe mensen aan om de formatie gesloten te houden, en zo gingen ze op pad.
Af en toe riep Chiyuri naar Ruko of alles nog goed ging, en Ruko antwoorde positief.
Daisuke protesteerde mompelend dat Chiyuri alle leiding nam terwijl het zijn verantwoordelijkheid was, maar tegelijkertijd vond hij het wel best, Chiyuri deed het prima en hij kon zich op die manier focussen op eventuele gevaren in het bos.

Het vreemde stel (de over enthousiaste Chiyuri, voorzichte Daisuke die zich duidelijk aan Chiyuri irriteerde, drie verbaasde mensen uit de buitenwereld en de onzekere Ruko) paradeerde op deze manier nietsvermoedend door het bos.

Ruko was enorm verbaast door de plotse verandering van Chiyuri's gedrag, maar hij vond het best. Hij was blij dat ze eindelijk vertrokken waren, ook al voelden hij zich er totaal niet goed bij.

Hij volgde de groep en keek regelmatig om zich heen. Hij had het gevoel dat ze gevolgd werden. Hij zuchten.

zet het uit je hoofd Ruko.. er kan niks misgaan. dacht hij.

yippie nu kan ik eens iets doen

wat ze niet wisten was dat er een beetje verderop iemand zat rond te spoken... in de letterlijke zin
capashi tsohg was bezig met zichzelf te vervelen ALWEER en was zichzelf voor de ZOVEELSTE keer aan het afvragen ofdat em ni een dokter moest proberen te vinden (de paar personen met wie hij gesproken beweerden dat hij dood was maar je kon nooit zeker zijn)

dit duurde totdat hij geluiden hoorde iets verderop.

geluid = leven = plezier tijd om eens te kijken ofdat ik alweer kan winnen in danmaku

hierop zweefde capashi wat hoger en besloot om eens te kijken.

hij had alles verwacht maar niet 6 mensen, hierop moest hij even nadenken.

hmmmm.... 6 mensen weeeeel laten we beginnen met ze gewoon wat schrik aan te jagen... en daarna een danmaku duel... laten we hopen dat ze beter zijn dan de laatste die ik had

hierop keek capashi nog eventjes achterom om zich ervan te vergewissen dat die ene domme mens van een week geleden die dat te dom was om die boom te ontwijken echt wel dood was (je kon nooit zeker zijn capashi twijfelde zelf aan zijn dode status).

daarna verborg hij zich tussen de bladeren en besloot om een hele hoop stenen, takken, bladeren en een paar kleine boompjes over de route te laten zweven om een enge sfeer te scheppen

eens kijken hoe ze hierop reageren

sorry als het ni zo geweldig is en zo geweldig lang is

"Huhhh? Maak je een grapje? Daisuke, wat is dit? Is dit een slechte camouflage truc?"

"Huh? Nee, dit doe ik niet... Ruko?" riep Daisuke.

Maar ook Ruko wist er niks van.

"Bewaak de formatie!!" riep Chiyuri, en ze vloog weg van de groep om op nader onderzoek uit te gaan. Ze bleef binnen schreeuwbereik van Daisuke en de groep natuurlijk, wat niet zo moeilijk was aangezien ze een vrij luide stem had.

Na goed rond gekeken te hebben zag ze een patroon in de bewegingen van de stenen, en vloog ze steeds meer naar de bron. Nooit gedacht dat al die stomme magie theorie van Yumemi nog eens van pas zou komen... dacht ze bij zichzelf.

Ruko had zijn zwaarden al getrokken. Hij stond paraat om iedereen die iets probeerde een kop kleiner te maken. Hij was wederom verbaast door Chiryuri's acties. Hij had nooit gedacht dat dat meisje dat daar net zo enorm raar deed de leiding zou durven nemen in een situatie als deze.

Hij wachtte af, en hield de omgeving goed in de gaten.

Hij zuchtte.
Ik had het kunnen weten.. er gaat altijd wel iets fout als het te maken heeft met de hakurei shrine.. dacht hij.

Hij keek toe hoe Chiyuri wat rondvloog en wachtten tot ze een teken zou geven of zo..

We zijn nog geen 10 minuten weg of er gebeurt alweer iets dacht Daisuke. Het kan ook nooit een keer goed gaan.

Daisuke's eerste zorgen waren natuurlijk de mensen. Doodsbang keken ze naar de stenen.

"Geen zorgen, wij zijn hier om je te beschermen."

Terwijl de rest zich klaarmaakte voor een gevecht besloot Daisuke bij de mensen te blijven. Zo veel vecht ervaring heeft hij nou ook weer niet en hij gebruikt zijn kaarten het liefst als dat echt nodig is.

Met zijn ene oog gericht op de mensen en zijn andere op de stenen, wacht hij geduldig af op wat er komen gaat. Wat hem betreft moeten ze verdedigen. Het lot van de mensen zit in hun handen en dat mogen ze niet zomaar riskeren.

oke dit kan nog leuk worden

was de eerste gedachte die in tsohg hoofd opkwam toen hij merkte dat de helft van de mensen niet bang waren wat een reden was tot blijdschap want als ze niet bang waren betekent dat heus wel dat ze deftige danmaku konden op zijn minst.

raar die-ene-met-de-luide-stem komt los op mij af gevlogen hmmmm.... wat zou ik daartegen doen???...

het duurde niet lang of het idee tot eindelijk een danmakuduel sprong op in tsohg's geestlijke gedachten.

hierop zweefde hij tevoorschijn op een paar meter verderop op de route van chiyuri.

en aangezien hij niet zo goed wist wat te zeggen rukte hij een boom uit de grond met een simpele gedachte en met een volgende gedachte wierp hij die richting chiyuri.

zal wel reactie ontlokken zeker

ik kan er niks meer van

muziek voor atmosfeer:

?????:"Hmmm...ik voel Danmaku in actie, maar die Danmaku is niet het soort Danmaku dat herkenbaar is aan de Danmaku van Reimu..."
Vreemd.
?????:"Hey, ben je al klaar met dat ding...hoe lang duurt het nog voor je kan vertrekken!?"


????:"Nog niet nog niet, wel bijna...wacht he."

-bzzzt-
-bonkbonkbonk-
-bzzzzt-

????:"Eureka!"
????:"zeg maar, wat vind je ervan?

?????:"Mooi, het lijkt erop dat je je zelf toch een beetje hebt uitgesloofd vind je niet?"

????:"Valt mee, Sigma was meer een masterpiece dan dit."

?????:"Dus dit kan Reimu verslaan?"

????:"wacht ik dacht dat-

?????:"Je hebt gelijk, ik bedoel...kan dit ding iedereen verslaan, en hun krachten afnemen?"

????:"niet iedereen maar met mijn bestuur kunsten moet dat lukken, zo lang niemand maar tijd en ruimte kan besturen moeten we normaal A-OK zijn."

?????:"Mooi...nou dan, waar wacht je op!?"
"Ga en breng mij de krachten van Haku-err, ik bedoel, Youkai."

????:"ik dacht dat je het nooit zou vragen."

-bonk-
-opstart geluid-
-vrrrrrrrrrroem-
-woesh-

muziek voor atmosfeer:

Nooit gedacht dat ik met iemand zoals haar zou samen werken.
we hebben in ieder geval één ding gemeen.
ons doel om Reimu te verslaan na onze nederlagen.
ze heeft een sterke wil...ze kwam zelfs terug met iets dat ze de "Evil Eye Sigma" Tank noemde, en toen zelfs faalde.
ik ben benieuwd, of ze dit keer zal winnen, wat het ook mag zijn wat daar aan de hand is...

---

Oke dit is de laatste keer dat ik muziek voor atmosfeer gebruik aangezien me volgende posts bij jullie spotlight zal plaatsvinden en het dan ook niet meer mijn scene is.

Ruko zag de boom op Chiyuri afvliegen.
Waarom doet ze niets!? Verdomme! dacht hij.
Razendsnel renden hij naar Chiyuri, om vervolgens in de lucht te springen en de boom in twee te hakken. Toen hij weer op de grond landen keek hij over zijn schouder naar Chiyuri.
Dat scheelden niks..
"Hou je gedachten erbij Chiyuri!" schreeuwde hij

Chiyuri knipperede met haar ogen.
"Hmpf, die zag ik heus wel!" zei ze, terwijl ze opzij sprong.
Ze wilde niet toegeven dat hij haar had beschermd.

"Links!" Gilde ze, en ze dook naar een tak om hem weg te schoppen voordat de mensen geraakt zouden worden. Ze greep de tak en wierp hem precies in de richting waar de boom vandaan was gekomen. Die youkai of wat het was was niet de enige die ervaring had met het gooien van dingen!

"Wie ben jij en wat moet je van ons?!"
"Geweldig, nog een jongen" dacht Chiyuri.

tsogh was redelijk verbaasd toen dat er opeens een tak TERUG vloog.... en los door hem heen vloog zoals gewoonlijk.

"wie ben je en wat moet je van ons?!"

die vraag was een beetje onverwacht...en het heeft eventjes geduurd eerdat tsogh zichzelf nog eens heeft moeten voorstellen.

na een... tijdje nadenken wist tsogh eindelijk zelf het antwoord op die vraag.

"weeeel mijn naam is euhm... tsogh... capashi tsogh ... denk ik toch en euhm...
betrekkende wat ik wil euhm... ik verveel me gewoon neem ik aan? ik wil entertainment????.. nee.. ik EIS entertainment"