Plek der Poëzie

Niets werkt beter dan dat haha xD. Nu moet ik ook weer iets gaan doen vind ik. Maar ik wil het niet pushen... hmmm

in wide fields of iceland
the last battle erupts
the horrors of her silence
feed and spread the grudge

as we walk over dead bodies
the sun draws us again
our sins and awful memories
repainted in black

earthbound and strong
hidden by defeat
the soil turns into scarlet
devouring their dreams

like the dead smile of soldiers
our sun is white and cold
she overlooks our slaughter
in the frozen north


als we toch scandinavisch bezig zijn...

Ben er helemaal stil van, stuur hem naar Amon Amarth, durf te wedden dat er er een song mee maken!

EDIT:

mijn dag
mijn dag had donker
toen weer licht
en toen weer donker

Zo verdomde slecht dat ik hem hier toch maar even wilde posten xD

De chatbox is een plek van schoonheid, van kunst. Hier beoefenen we de ware kunst van het afbreken en heropbouwen van de chatbox naar een staat waarin wij dat willen, om zo deze pure woorden tot stand te brengen!


"In Den Beginne"


"Meer Decimalen"

^AHAHAHAH Prachtig UNO prachtig! xD Ik heb werkelijk de tranen in de ogen van het lachen

Poëzie hoeft niet te rijmen, hoeft niet het einde van de pagina te halen, is geheel zoals de schrijver het heeft willen laten zijn.

Ik geloof dat dat gedicht daar wel aan de regels voldoet haha.

het leven is een pak suiker
elke korrel een zoet vermaak
alle kleuren samen, o zo wit
het leven is een pak suiker vol met zout


(geinspireerd door kyr :D)

De gifbeker heeft mij verlamd
warm waar ik zijn glans aanraak
moeizaam tast ik naar jouw hand
maar in jouw ogen lees ik enkel...

Mistflarden wervelen rondom me
wat is dit?
Mijn zicht wordt belemmerd
waarom gebeurt dit?

Ik raak verdwaald in de leegte
is er dan niemand bij me?
Schemer vloeit uit twijfel
is er niets dan duister?

Omhuld door leegte
wat kan ik doen?

Ik hoor een stem
een vlam ontspruit
een rivier van licht
ik moet vooruit

Bij elke stem
een nieuwe vlam
een zee van vuur
verdrijft de mist

Deze laatste week is erg... turbulent geweest voor me. Ik heb dit geschreven om te proberen ongewenste gevoelens van me af te zetten.

Mooi UNO! Heeft het geholpen? Dichten werkte bij mij ook altijd toen ik niet lekker in m'n vel zat. *Brohug* Hang in there buddy, you'll get there!

School is kut en zo
mijn schouder doet pijn sad face
ik wil naar huis zucht

edit:

Infinnacage schreef:het leven is een pak suiker
elke korrel een zoet vermaak
alle kleuren samen, o zo wit
het leven is een pak suiker vol met zout


(geinspireerd door kyr :D)

Pak zout, pak zout vol met suiker~

EDIT:
Nee meneer leraar,
ik doe geen presentatie
JIJ moet les geven

Jij bent de vrouw van mijn dromen,
en ik wil graag op je klaarkomen.

Drie kleintjes.
We shaped us a key to start with, and we opened both our most valued treasure, and thats our deepest thoughts about our feelings for each other.

I felt down, but i looked up into the sky, thinking about you, and it brightend my day just like you.

If your feelings were burried underground.
I would be mining to the biggest treasure.

Inspiratie kunnen opbouwen door gesprekken te hebben met Kari.

Ik ben druk
Druk met bouwen
Bouwen aan mijn muur
Een muur rond mijn hart
Mijn hart beschermen
Beschermen tegen hoop en verdriet
Verdriet wil ik niet
Niet hopen op echte liefde
Liefde die ik altijd anders zie als de ander
Andere gevoelens en verwachtingen
Verwachtingen die niet uitkomen
Uitkomen doen ze alleen in mijn dromen
Dromen over die ene echte ware zijn
Zijn alles zijn geluk
Geluk die ik niet vinden kan
Kan mijn muur nog hogen rond mijn hart?
Mijn hart moet ik beschermen tegen pijn en verdriet
Verdriet van binnen een lach van buiten
Buiten is alles goed, binnen onzekerheid en angst
Angst die niemand ziet onzekerheid die ik verstop
Verstoppen ga ik mijn hart achter die hoge muur
Een muur van steen, wie weet komt er iemand doorheen.

*depressive mode on*

De geschiedenis herhaalt zich.

click track
paper stack
still clock
Tissue box

sneeze

Tick tock

En

joy and sorrow until the endless note
a carving in a tree aside memory lane
gateway of my soul
was left wide open
by a smiling thief