Maribel Hearn?

Mijn vraag is dus of Maribel Hearn en Yukari iets met elkaar te maken hebben...
Ik vroeg het mij af sinds dat ik een artikel op wikipedia vond dat over ene Lafcadio Hearn (die later zijn naam in het Japans veranderde: Koizumi Yakumo)

ZUN noemde zijn naam eens in een interview over Maribel.

Mijn vraag was dus: Wat denken jullie dat Maribel en Yukari met elkaar te maken hebben?

Geen idee, alter ego?

Ze hebben beide een gave die gebaseerd is op boundaries. En die van Maribel is geëvolueerd van het waarnemen van dergelijk overgangen tot het actief manipuleren ervan. Dus dit komt erg dicht in de buurt van Yukari's capaciteiten.

Enkele mogelijkheden:

• Maribel heeft deze gave van nature en de overeenkomst met Yukari is toeval.
  
• Yukari en Maribel hebben een gemeenschappelijke herkomst. Dit zou kunnen betekenen dat ofwel Maribel afkomstig is van voorouders die vanuit Gensokyo naar de buitenwereld zijn gekomen, ofwel Yukari afkomstig is van voorouders die de omgekeerde migratie hebben gemaakt. Misschien is Maribel een afstammeling van oudere Youkai voor Gensokyo afgesloten werd?
  
• Maribel en Yukari zijn eigenlijk één en dezelfde persoon. Het lijkt er wel niet op dat Maribel een jonge versie is van iemand die uiteindelijk Yukari is geworden, want tenzij ik me vergis overlappen de tijdslijnen van hun bestaan. Tenzij natuurlijk Yukari dankzij haar gave zelfs niet gebonden is aan de lineariteit van tijd.
  

Is het trouwens niet zo dat Yukari eigenlijk zelf ooit een andere naam had? Mogelijk enkel de voornaam, maar ik schijn zo iets gelezen te hebben.

Maribel is in elk geval een fascinerend personage, en de verhalen die bij ZUN's muziek horen maken Gensokyo nog mysterieuzer dan het al was.

Ik denk dat er wel een verband is tussen die twee. Er zijn te veel aanwijzingen om het nog toeval te laten zijn.

De overeenkomsten tussen Maribel en Lafcadio Hearn gaan trouwens veel verder dan alleen hun achternaam. L. Hearn was niet zomaar een westerling die zich liet naturaliseren tot Japanner, hij schreef ook een aantal boeken over Japan die in het Westen veel gelezen werden. In die tijd (ruim honderd jaar geleden) wisten de meeste westerlingen niet zo veel van Japan, en ze konden het zich ook niet veroorloven om het met eigen ogen te gaan bekijken. Buitenlandse vakanties gingen tenslotte toen nog niet zo makkelijk. Verreweg de meeste mensen waren dus aangewezen op de verhalen die ze te horen kregen van het handjevol westerlingen dat wel in Japan geweest was. Hearn had daarom in zekere zin een soort 'vertellersrol' tegenover al die mensen buiten Japan. De kennis die hij in identiteit als Yakumo, de Japanner, opdeed, kon hij in zijn identiteit als buitenlander, Hearn, aan de buitenwereld doorgeven.

Je zou je af kunnen vragen of we Yukari en/of Maribel ook in zo'n soort 'vertellersrol' moeten zien. Net zoals Lafcadio Hearn allemaal spannende verhalen over Japan - een van z'n beroemdste werken gaat over spookverhalen en youkai - naar het westen bracht, brengt Maribel tenslotte bizarre verhalen terug uit Gensokyo... ook over youkai. En Gensokyo is voor ons ook een plaats waar we niet zomaar heen kunnen, net zoals de meeste westerlingen die vroeger Lafcadio Hearns boeken over Japan lazen, er zelf nooit heen zouden kunnen gaan. Als je bedenkt dat Gensokyo van Japan afgesplitst is in de vroege Meiji-periode, kort voordat Lafcadio Hearn begon met schrijven over Japan, zou het heel goed kunnen dat het exotische 'Gensokyo' waarover Maribel aan de buitenwereld vertelt en de verhalen over het exotische 'Japan' die Lafcadio Hearn aan de buitenwereld vertelde, eigenlijk heel erg op elkaar lijken.

Zo bekeken zou het dus logisch zijn om aan te nemen dat Yukari een alter ego van Maribel is... maar daar lijkt het eigenlijk niet op. Niets wijst erop dat Maribel opeens een eeuwenoude, krachtige youkai wordt als ze over Gensokyo droomt. Ik denk dus dat dat simpelweg niet gebeurt.

Maar hoever de parallel dan wel opgaat, dat weet alleen ZUN. ...of misschien zelfs hij niet. Ik denk eigenlijk dat hij het zelf ook nog niet zo goed weet, maar dat hij het gewoon leuk vond om wat hints te laten vallen zonder te weten of hij er later nog iets mee wilde doen. Hij zei vorig jaar op dat academische symposium waar hij sprak ook dat hij vaak bewust wat losse eindjes aan de achtergrondverhalen van z'n personages maakt, zodat hij alle ruimte heeft om vervolgdelen te blijven maken.