van 
In een grijs (?) verleden heb ik al eens eerder een Fire Emblem-topic gemaakt hier en later weer verwijderd, maar de tijd is rijp voor een nieuw topic. Dat wil zeggen: Faolinn en ik zijn het er pas overeens geworden dat dit forum eigenlijk wel een topic over deze geweldige gameserie nodig heeft. Nu weten jullie misschien dat Faolinn en ik het niet makkelijk over dingen eens worden, dus als het dan eens gebeurt, dan moet er ook wel iets mee gedaan worden ook. Vandaar dus dit topic!
Laat ik eerst even netjes uitleggen wat Fire Emblem is, en waarom het zo geweldig is dat ik het een topic waard vind.
- Klik hier! Nu met plaatjes:
- Fire Emblem is een serie turn-based strategy RPG's van Nintendo en Intelligent Systems, die zich allemaal afspelen in fantasy-ige werelden. De serie is begonnen op de Famicom/NES in 1990 en heeft nu, 23 jaar later, in totaal 13 delen, verspreid over 7 systemen (NES/SNES/GBA/GC/Wii/DS/3DS).
Het basis-idee van de Fire Emblem-spellen zal de meeste mensen waarschijnlijk niet vreemd zijn: je hebt een beperkt aantal units die je om de beurt over de hokjes van het speelveld mag verplaatsen, en de units van de vijand aan kunt laten vallen als ze binnen bereik zijn. Uitgeschakelde units worden van het speelveld verwijderd, en als je het doel van een map weet te bereiken (bijvoorbeeld: een bepaalde plek op het speelveld veroveren, of een bepaalde vijand uitschakelen) ga je door naar het volgende hoofdstuk. Alleen is dat natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, want er komen allerlei gameplayelementen bij kijken.
Je kunt al je eigen (blauwe) units een keer verplaatsen. Daarna is de AI aan de beurt en mogen alle rode units een actie uitvoeren.
(Afbeelding uit Fire Emblem: Sacred Stones voor de Gameboy Advance)
Zo hebben je units bijvoorbeeld verschillende classes, zoals de zwaargepantserde 'knights', de krachtige maar kwetsbare 'mages' of de 'pegasus knights' en 'wyvern riders', die dankzij hun gevleugelde rijdieren uitblinken in mobiliteit. De class bepaalt welke soorten wapens een unit kan gebruiken, en elk wapen is weer effectief - of juist niet effectief - tegenover bepaalde andere wapentypes of in bepaalde gevallen tegen specifieke classes. Door het verslaan van vijandelijke units krijgen je units experience, verbeteren hun stats, en kunnen ze uiteindelijk promoveren naar een hogere class. Dat maakt ze niet alleen krachtiger, maar geeft ze ook andere nieuwe vermogens, zoals het vermogen om verder te bewegen per beurt, of om meer soorten wapens te gebruiken.
Maar het zijn niet alleen de stats van je units en hun wapens waardoor je strategie op het slagveld gestuurd wordt: om te overwinnen zul je ook rekening moeten houden met het terrein waarop je vecht, vriendschappen tussen je units, en tal van andere zaken. In Fire Emblem games worden al dit soort gameplayelementen gecombineerd in een systeem dat ondanks de complexiteit en diepgang verbazingwekkend overzichtelijk blijft.
Wanneer je een van je units een vijand aan laat vallen, krijg je dat in een (vaak spectaculaire) animatie te zien.
(Afbeelding uit Fire Emblem: Awakening voor de 3DS)
Hoewel de oorspronkelijke Fire Emblem voor de NES een van de grondleggers van het hele SRPG genre was, zijn er tegenwoordig natuurlijk veel meer games die dit soort combat-systemen gebruiken. Toch heeft Fire Emblem een heel eigen karakter weten te behouden, dankzij een aantal opvallende elementen die in elk FE spel terugkeren.
Ten eerste zijn je units in Fire Emblem nooit anonieme krijgers. De cavalier die je in hoofdstuk 2 te hulp schiet is niet zomaar een cavalier, de cavalier is Kent, een plichtsgetrouwe en bekwame ridder van de markies van Caelin. De mage die zich in hoofdstuk 26 met compleet onbruikbare stats bij je troepen aansluit is geen flauw grapje van de spelontwikkelaars, maar het is Nino, die ondanks haar analfabetisme bijzonder leergierig en getalenteerd blijkt als je toch besluit haar (met de nodige hulp van je sterkere units) te gaan trainen op het slagveld.
Je units sluiten zich bovendien niet zomaar bij je aan: de één krijg je door hem te redden van vijandelijke troepen, de ander is juist een vijand en moet je eerst zien om te praten, en weer een ander sluit zich alleen bij je aan als je haar een heleboel geld biedt. Elk personage is weer anders.
De character designs zijn kleurrijk en herkenbaar. Zo af en toe zitten er outfits tussen waarvan je je afvraagt of ze wel geschikt voor op het slagveld zijn...
(Character art van Fire Emblem 12 voor de DS (niet gelokaliseerd))
In elk Fire Emblem spel komen zo vele tientallen unieke speelbare personages voor, en voor je het weet raak je aan allemaal gehecht. Maar als je probeert ze allemaal te gebruiken op een enkele playthrough, krijgen ze per persoon te weinig experience points, en wordt het al snel onmogelijk om verder te komen. Je kunt bovendien zelfs op de latere maps maar zelden meer dan 15 units tegelijk gebruiken, terwijl je in de meeste FE-games toch wel rond de 40 personages kunt rekruteren. Je zult dus moeten kiezen.
Omdat alle personages wel hun charme hebben, en ze allemaal weer anders presteren op het slagveld, geeft dat je een goede reden om de spellen keer op keer opnieuw te spelen. Dat is sowieso aan te bevelen, want er zijn vaak verborgen sidestory maps, alternatieve routes en speciale endings die je de eerste keer niet allemaal zult ontdekken.
De uitgebreide cast aan magiers, zwaardvechters en ridders is dus een van de dingen die Fire Emblem spellen leuk maakt. De spellen spelen zich echter allemaal af in een wereld vol oorlog, en oorlog is medogenloos. En dat zijn de ontwikkelaars van Fire Emblem ook...
In een doorsnee RPG zijn je gesneuvelde units altijd wel weer ergens te reviven als je de vijand maar weet te verslaan, maar in Fire Emblem is dat onmogelijk. Als de HP van een unit 0 bereikt, ben je hem of haar tot het eind van het spel kwijt. Geen phoenix downs of rezzing, een uitgeschakelde unit krijg je gewoon niet meer terug.
*FE12 en 13 hebben wel een optionele 'casual mode' waarin je je units aan het eind van een chapter weer terug krijgt.
Pegasus Knights met lage defense kun je beter uit de buurt houden van bijlvechters, als je ze niet kwijt wilt.
(Fire Emblem (7) voor de Gameboy Advance)
Misschien vraag je je af wat daar nu zo leuk aan is. En inderdaad, het kan enorm frustrerend zijn als een vijand er op een of andere manier in slaagt om met 2% critical hit-kans net die critical hit te scoren waardoor een van jouw units sneuvelt. Maar tegelijkertijd voegt het een hele extra dimensie aan het spel toe.
Ben je bereid om het leven van één van je favoriete personages te riskeren door hem of haar aan het front te zetten in een moeilijke map? Laat je een zwakker personage de vijandelijke commandant verslaan voor de extra experience punten, of doe je dat liever niet als je weet dat er een 14% kans is dat je aanval mist en je personage in de beurt van de tegenstander sterft? Of ben je zelfs bereid zo ver te gaan dat je het hele hoofdstuk opnieuw speelt als één van je personages sterft?
Zo zit je tijdens Fire Emblem-spellen regelmatig koortsachtig de movement ranges van je vijanden na te tellen om de veiligste formatie voor je eigen units te kunnen bedenken, of met het zweet op je handen toe te kijken na een risicovolle zet, biddend dat je unit in de beurt van de vijand geen critical hits te incasseren krijgt.
Klinkt niet aantrekkelijk? Dat wordt het vanzelf wel als je eenmaal weet hoe goed het voelt om die ene trage knight die je keer op keer met zoveel moeite uit benauwde situaties hebt moeten redden eindelijk te zien promoveren naar een general. Of om tevreden toe te kijken terwijl die priest die tot dan toe niets anders kon dan met een staf zwaaien om anderen te genezen, uitgroeit naar een bishop en zijn magische krachten eindelijk ook eens aanvallend kan gaan gebruiken.
Waarom promoties gepaard gaan met bliksemschichten en rare lichten uit de hemel weet ik niet, maar het vergroot het euforische gevoel wel!
(Fire Emblem: Awakening voor de 3DS)
Zelfs als je een compleet harteloos persoon bent en helemaal niets om de personages geeft, zul je alsnog genoodzaakt zijn om voorzichtig met ze te zijn. De hoeveelheid experience die je elk hoofdstuk kunt krijgen is niet eindeloos, en dat betekent dat je het jezelf onmogelijk kunt maken om tot het eind te komen als je te veel units laat sneuvelen die tot op dat moment kostbare experience points gekregen hebben...
(Er zijn een paar spellen in de serie die de mogelijkheid bieden om tussen de hoofdstukken door te grinden, maar meestal kan dat niet.)
Niet alleen qua gameplay, maar ook qua verhaal kent Fire Emblem een aantal herkenbare elementen die steeds terugkeren. Zo hebben veel van de spellen bijvoorbeeld edellieden in de hoofdrol, en komen er in de meeste FE-werelden legendarische zwaarden en vuurspuwende draken voor. Heel klassiek en cliché misschien, maar omdat de dialogen goed geschreven zijn en de muziek meestal ook erg sterk is, zijn de verhalen van de FE-spellen in het algemeen overtuigend en meeslepend. (Er zijn uitzonderingen.
)
Elke FE-game heeft trouwens in principe een losstaand verhaal met eigen personages, ook al zijn er een aantal spellen die zich wel in hetzelfde universum afspelen en een handjevol personages dat in meerdere spellen voorkomt. Je hoeft dus absoluut niet bij het begin van de serie te beginnen om te begrijpen wat er aan de hand is. Dat zou ik je ook sowieso niet aanraden, want door de jaren heen zijn de spellen op allerlei punten verbeterd en verfijnd. Zowel in gameplay als in moeilijkheidsgraad is elk spel weer een beetje anders dan het vorige, dus het zou wel kunnen dat misschien niet ieder spel even toegankelijk is om mee te beginnen, maar als ik over elk spel apart ga vertellen wordt dit verhaal veel te lang. orz
Van de 13 Fire Emblem spellen zijn er op dit moment in totaal 6 officieel gelokaliseerd:
- deel 7 en 8 voor de GBA, in het westen onder de titels "Fire Emblem" en "Fire Emblem: The Sacred Stones"
- deel 9 voor de GC (Fire Emblem: Path of Radiance)
- deel 10 voor de Wii (Fire Emblem: Radiant Dawn)
- deel 11 voor de DS (Fire Emblem: Shadow Dragon), een remake van het allereerste spel voor de NES
- deel 13 voor de 3DS (Fire Emblem: Awakening), dat op 19 april 2013 in Europa zal verschijnen.
Van de rest van de serie zijn er (min of meer complete) vertalingen gemaakt door fans, maar is een officiele westerse release helaas onwaarschijnlijk.
Links:
- Het glorieuze titelthema van Fire Emblem. Of eigenlijk een oude versie daarvan. Voor elk spel wordt het een beetje anders gearrangeerd.
- Engelstalige FE wiki
- Engelstalige website van Fire Emblem: Awakening
- Officiele website van de FE-serie vol informatie, artwork, muziek en andere schatten. Helaas alleen beschikbaar in een taal die de meesten van ons niet spreken.
Laatst aangepast door Urameshiya op ma maa 04, 2013 11:19 am; in totaal 1 keer bewerkt
)
)
