Waarschuwing: lange post die inhoudelijk bijna niets toevoegt! Nekotaku schreef:En daarbij even een bedenking, of eerder iets dat me van het hart moet... Als mensen beginnen te discusiëren of spellen wel of niet kunst kunnen zijn, degenereert het uiteindelijk meestal in een discussie over wat de definitie van "kunst" is. Dit is uiteraard ridicuul.
Dat zou ik niet ridicuul willen noemen. Als je wilt beoordelen of games aan de definitie van 'kunst' voldoen, is het vanzelfsprekend dat je uitkomt bij de vraag wat de definitie van 'kunst' dan is. Of eigenlijk wat je eigen definitie van kunst is, zoals Skip zegt, want we zullen het er toch nooit over eens worden. Maar dat neemt niet weg dat je zult moeten vaststellen wat je definitie van kunst is, want zonder definitie van 'kunst' proberen vast te stellen of games kunst zijn, is pas echt ridicuul.
Ik heb er heel weinig verstand van, maar ik zal eens proberen wat van mijn gedachten over de vraag of games kunst zijn, samen te vatten.
In vele opzichten is het natuurlijk inderdaad niet meer dan een waardeoordeel van de toeschouwer. Als je ergens naar kijkt/luistert en het mooi, origineel en prikkelend vind, kun je proberen het labeltje 'kunst' erop te plakken en het daarmee superieur te verklaren aan alle menselijke uitingen die dat labeltje niet hebben. Omdat sommige games mij veel meer doen dan de objecten/media die traditioneel als 'kunst' bestempeld worden, zou ik er zelf absoluut geen moeite mee hebben om games dat label ook toe te kennen.
Je zou 'kunst' ook kunnen zien als een verfijnde vaardigheid, die met veel oefening en wellicht een beetje talent verworven is. In dat opzicht is het misschien moeilijk om games als een kunstvorm op zich te zien, omdat er verschillende 'kunstenaars' voor aan het werk zijn die allemaal hun eigen discipline beoefenen - de een schrijft de muziek, de ander werkt aan de graphics, en de volgende schrijft het script. Aan de andere kant, het maken van films wordt door vrijwel iedereen als een 'kunst' beschouwd, dus het maken van games zou dat ook moeten kunnen zijn. Zelfs als je games als samengestelde kunstvorm niet erkent, is het haast niet te ontkennen dat de soundtrack kunst kan zijn, of de visuals, en dat het script literaire waarde kan hebben.
Dan zijn er ook nog mensen die beweren dat de bedoeling waarmee iets gemaakt is bepaalt of het 'kunst' is. Bedoelingen zijn lastig in te delen en soms ook lastig te achterhalen, dus dit lijkt me een vrijwel nutteloze definitie. In de praktijk komt dit er eerder op neer dat het kunst is wanneer een kunstenaar het maakt, en anders niet. Als jij of ik een vloer volsmeert met pindakaas is het een knoeiboel, maar als een kunstenaar de vloer volsmeert met pindakaas betaalt een museum er duizenden euro's voor om het ten toon te mogen stellen. Aangezien games meestal niet gemaakt worden om ons geestelijk te prikkelen, maar om ons te vermaken en er geld mee te verdienen, zouden ze volgens deze definitie geen kunst zijn. Onzin, lijkt me, want Rembrandt schilderde de Nachtwacht vast en zeker ook in de eerste plaats om brood op de plank te krijgen, en niet omdat hij dacht dat een afbeelding van de schutterscompagnie op de hoek van de straat de mens tot nieuwe inzichten kon brengen.
Al met al denk ik dat 'kunst' niet meer dan een uitermate vaag gedefinieerd hokje in ons collectieve bewustzijn is. 'Kunst' bestaat niet in de echte wereld, we hebben het zelf verzonnen. Daarom doet het er wat mij betreft niet wezenlijk toe of games het zouden verdienen om in dat hokje te passen of niet. Ik waardeer games omdat ik ze leuk, mooi, meeslepend of origineel vind, niet omdat kunstcritici vinden dat ze kunstzinnig zijn.
tl;dr: Ja, ik vind dat games wel kunst kunnen zijn, maar het maakt me niet zo veel uit.